Entroido

Chegou o tempo de Entroido. Tempo de bromas, de xogos, de ser quen queiramos ser, de comer... Pois nós cumprimos con todo. 

Para comezar tivemos a visita dunha Merdeira. Non podíamos comezar doutro modo. Entrando en contacto coa personaxe da nosa cidade e coñecendo un pouco da historia do noso Entroido. Moitísimas grazas pola visita, por deixar que nos transformásemos nun Merdeir@ e polas caroutas e material que deixou para poder elaborar nós as máscaras de Merdeiro. Esas que logo nos acompañaron na decoración do escenario o día do festival.

Por suposto cumprimos con todas as ordes do noso meco, este ano transformado en Merdeira ou Merdeiro.

Tamén comemos, e cociñamos. Orellas e filloas encheron o cole dun cheiro ben saboroso. Iso si, demos conta de todo. É que enredar e xogar da moita fame.

E como fin de festa o noso FESTIVAL!!! Tivemos que adicar un tempo a prepararnos, porque desta vez había que ir ao pasado, á década dos 80 e a súa Movida, aos inicios de Alaska. Moita maquillaxe, moito cardado e purpurina. Pasámolo fenomenal.

Moitas grazas a vós, familias, pola vosa colaboración; a vós, pequenas e pequenos, por poñerlle sempre tantas ganas e entusiasmo; aos axudantes e, como non, ao noso mestre de cerimonias, grazas ao cal volvemos a ter música en directo e un espectáculo maravilloso. Un luxo. Grazas aos músicos por deixarse enredar.

Libro: Sete dentes de león

Como xa sabedes o libro "Sete dentes de león" chegou, grazas a vós, a nosa aula para desfrutalo e enredar con el de moi diversas formas. Por suposto foi contado tanto na nosa aula como na biblioteca, e de diferentes xeitos: vendo as ilustracións, apoiando a historia con LSE... Pero a historia e as ilustracións deron para moito mais.

A nosa aula de propostas varias preparouse para poder pintar emprengando as cores do arco da vella. Foi unha proposta para pintar no plano vertical. Unha proposta na que dar renda solta á imaxinación e a plasmar aquilo que o momento nos pedise. Houbo debuxos compartidos, outros que se foron completando e inclusive algúns que representaban parte da historia do conto.

Pero ese espazo pronto se transforma e da lugar a novas experiencias. De súpeto chegamos e está escuro, e hai quen fai maxia e fai saír o arco da vella dunhas figuras de cristal, como será iso posible? Pero é que tamén é posible descubrir o arco da vella empregando un cd e unha lanterna. E inclusive aproiveitando a luz das lanternas dos demais sen enfocar directamente. E todos estes descubrimentos van xurdindo mentres exploramos. E imos compartíndoos cos demais e así imos decubrindo xunt@s. Logo dun anaco faise a luz, a natural, e somos conscientes de que nos rodean diferentes espazos con diferentes propostas, nas que as cores que aparecen no conto son o elemento en común. Comeza outro tempo de crear, descubrir, experimentar, compartir...

Porque....un conto é soamente para ler?

Agora agardamos con gran interese a visita da autora, para coñecer a quen compartiu esta historia con nós e con moitos mais pequenos e pequenas. Pero tede por seguro que continuaremos enredando con este libro e esta historia, e con ese agasallo da natureza que é o arco da vella 🌈

Grazas a quen fixo posible todas estas propostas.