E xa chegou o momento agardado, o de xogar, cantar, bailar, comer castañas e pintar as caras de negro coas cinzas da fogueira.
Pasámolo estupendamente e, vai ti a saber como, ao longo do tempo de xogo, fomos rematando cos nosos irmáns como compañeir@s. Sería por esa atracción especial e o desexo de compartir as novas experiencias.
Grazas a tod@s polo voso esforzo e ao tempo, que nos agasallou cun día de sol.
No hay comentarios:
Publicar un comentario